Na het werk op zoek naar een flardje wind, water en verkoeling na een extreem hete week, besloten we te stoppen in Wemeldinge, Zeeland. Deze vinger van Nederland is zo gemakkelijke bereikbaar en in tegenstelling tot de aanhoudende fileproblemen hier rond Antwerpen, lijkt dit stukje rust er nog steeds aan te ontsnappen.
Overal wijde vergezichten, een lappendeken van landbouwgrond, de wind heeft vrij spel, het water komt en gaat. De boerenjongens op het veld overal druk in de weer het droge hooi te verzamelen voor de beloofde onweersbuien.
Na een korte wandeling, besloten we ons neer te vlijen op een terrasje waar al bijna alle tafeltjes bezet waren.
Rondom hoorde je Nederlands vanzelfsprekend, toch ook heel veel Vlaams (ja er is wel degelijk onderscheid), redelijk wat Duits en een beetje Engels.
Het leven was uitstekend, het eten ook. De timing van de eerste onweersbui was zo slecht nog niet. De tafel was net afgeruimd, de lege mosselschelpen uit het zicht verdwenen. Toen brak de hemelsluis open.
Wij besloten naar binnen te hollen.
Tijd voor een dessert…
Aangezien de regen buiten en de warmte binnen ons gezelschap bleven houden, opteerden we voor een dessert. De menu werd nogmaals geopend. Groot was dan ook de verbazing toen ik vanille ijs met boerenjongens in de dessertlijst bespeurde. Ik wierp alvast een blik op de paar mannen aan de bar…. wie zouden ze serveren met vanille ijs en laten we de slagroom niet vergeten?
Dit moest toch even opgehelderd worden. Ook al spreken we dezelfde taal, blijkbaar hebben we heel andere gebruiken. Kannibalisme wordt alleszins in Vlaanderen toch niet zo openlijk beoefent….!??
De jonge garçon haastte zich erbij na een kort gebaar. Ik vroeg hem of ik zelf mocht kiezen welke boerenjongens bij mijn ijs geserveerd zouden worden, want op dat vlak ben ik nogal kieskeurig…. 🙂
Zijn gezichtsuitdrukking was goud waard! Gelukkig zag hij er toch een beetje twijfelachtig de humor van in.
Boerenjongens bleken in Zeeland ook rozijnen met rum te zijn. Oef!
Nadien bleef hij toch ver uit de buurt van die “rare” Vlamingen…. Zou er volgende zomer ook bij het vanille ijs met boerenjongens toch geen korte omschrijving staan?…. 😀
super- gezellig…!.
Spijtig dat ik jou dat niet meegegeven heb, in je opvoeding.
De boerenjongens, geinterpreteerd als rozijnen…. echt niet alleen op zijn “Hollands”.
Misschien is het meer een antieke uitdrukking….
Liefs
mams
Ik kende het alleszins niet en mijn tafelgenoot ook niet…. 🙂
We hebben er toch goed om kunnen lachen!
😀
Lang geleden dat ik nog zo gelachen had! 😀
Hahaha , waanzinnig goed geschreven en als echte Nederlands talige Rotterdamse … ben gek op boerenjongens , heerlijk, ook met joghurt by the way !
Blij dat je het leuk vond! Dat vonden wij ook! 😀 De garçon kon er precies iets minder goed mee lachen….
Dat moet ik dan volgende keer toch eens proeven!
Ik moest ook dadelijk weer aan dat “bloemenkleedje” denken! 😉