Algemene informatie over Ikaria
Ikaria is een prachtig, bergachtig en tamelijk groen eiland en het ontdekken meer dan waard. Wat dadelijk opvalt bij aankomst in de haven zijn de hoge pieken. De toppen blijven soms ook in de wolken gehuld.
De naam van het eiland komt van de vertelling over Daedalus en Ikarus die met behulp van zelfontworpen vleugels aan de heerschappij van koning Minos op Kreta wilden ontsnappen. Doordat Ikarus, Daedalus’ zoon, overmoedig werd en te dicht naar de zon toe vloog, smolt de was waarmee de veren op hun plaats werden gehouden en stortte hij neer vlakbij Ikaria.
Blauwe zone
Het eiland wordt ook nog beschouwd als de enige blauwe zone van Europa, waar mensen ouder worden dan gemiddeld en dit in goede gezondheid, waarschijnlijk door een stressloos leven. Het is niet moeilijk te begrijpen waarom: plaatselijke producten, gezond eten, de kwaliteit van de rode wijn en het water, lichaamsbeweging, sociale interactie. Dit alles draagt bij tot een gezond bestaan.
Onbekend is onbemind?
Touroperators hebben het gelukkig nog niet ontdekt en toegevoegd in hun brochures. Verwacht dus ook geen georganiseerde excursies.
Aangezien ik Kos en Rhodos gewoon ben, viel het me ook op bij het rondrijden met de auto, dat een benzinestation echt een zeldzaamheid is (op tijd bijvullen) en de benzine super duur is. Ook zijn er onderweg nauwelijks tavernes, restaurants of eetgelegenheden te vinden.
De natuur op Ikaria is bijzonder rijk. Er zijn tal van bronnen, onverwachte meertjes, kleine riviertjes en veel groen.
Openingsuren hangen nergens uit en zijn ook niet bekend. De middagsiësta wordt echt nog wel in ere gehouden.
Zelf ben ik met een klein autootje op pad gegaan vanuit Therma. De zichten in de bergen zijn adembenemend. Af en toe verdwaal je even, want bewegwijzering is er nauwelijks en wat je denkt dat de hoofdweg is, blijkt niet altijd een hoofdweg te zijn. Sommige wegen eindigen in ontzettend smalle bergpaadjes waar je niet meer af geraakt of je moet voorzichtig achteruit terug. Het is aan te raden bij te tanken waar je een benzinestation vindt, want het kan beginnen nijpen. Vergeet geen drinken en/of eten mee te nemen bij langere afstanden want je komt onderweg niet zomaar overal gelegenheid tegen. Hoewel de afstanden kort lijken, doe je er door de kronkels (en het verdwalen) en de ontelbare fotostops er toch langer over dan gepland. Daardoor bleef een stuk van het eiland voor mij onontdekt en heb ik nog reden te over om terug te gaan! 🙂
Plaatsen op Ikaria
Agios Kirikos
Dit is het hoofdstadje van het eiland en ook de grootste haven. Bij het binnenvaren wordt er al duidelijk waar de naam van het eiland van afkomstig is door een standbeeld van Ikarus, gemaakt door een plaatselijke kunstenaar en het muuropschrift. Het is een gezellig haventje met veel terrasjes en restaurantjes. Direct in de haven zijn ook kantoortjes waar je een huurauto kan boeken. Hier komt ook de catamaran van de Dodekanese Seaways aan , die de Dodekanesos verbindt met Ikaria en Samos.
http://www.12ne.gr/en/
Als je goed zoekt achter de souvenirfaçade, vindt je midden in het centrum ook een kava (drankenshop) terug waar je de plaatselijke honing, wijn en tsipouro kunt aankopen.
Therma
Therma ligt vlakbij en op wandelafstand van Agios Kyrikos. De wandelroute is op sommige stukken wel extreem stijl maar de zichten maken alles goed. Therma is gekend voor de warmwaterbronnen met hun geneeskrachtige werking, die er ook uitmonden in de zee.
Vroeger werd deze natuurlijke spa ook voorgeschreven door het Griekse ziekenfonds, net als op Nysiros. Het kleine dorpje liep zo altijd vol met mensen die hier kwamen om hun gezondheid terug op peil te brengen. Hoewel dit nu niet meer zo het geval is als vroeger, trekt het kleine dorpje in het hoogseizoen ontzettend veel toeristen, daarbij ook heel veel Grieken die (meestal naar de US) zijn geëmigreerd. De periode dat ik er verbleef was alles nog heel rustig en heel veel winkeltjes waren zelfs nog niet geopend.
Therma was voor mij de ideale uitvalsbasis. Het heeft een leuk strandje, gezellige restaurantjes, een kleine aanlegsteiger vanwaar toeristische uitstapjes per boot vertrekken later in het seizoen en het ligt op wandelafstand van het centrum.
Evdilos
Evdilos is het andere havenstadje van het eiland. Hier vond ik het ook heel gezellig en aantrekkelijk. Mooie herenhuizen omringen het centrum. Rond het rustige haventje bevindt zich een ruim aanbod aan restaurantjes en cafés. Er is zelfs Belgisch bier te vinden. Hier kwam ik uitgehongerd aan na een autorit en het restaurant dat ik uitkoos, beviel me zeer!
Armenistis
Armenistis is waarschijnlijk de drukst bezochte toeristische trekplaats omwille van het uitgestrekte aantrekkelijke witte zandstrand. Er zijn ook enkele bronnen waardoor het gebied een moerasachtig uitzicht krijgt. De periode dat ik op Ikaria was, bleken veel winkels en restaurants echter nog gesloten. Gelukkig zijn er ook altijd wel zaken die tijdens de wintermaanden open blijven. Hier werden we goed bediend met zicht op zee en gezelschap van ontelbare katten die na de winter blij waren met toeristenbezoek.
Manganitis
Manganitis is een klein dorpje waar de weg aan het zuiden van het eiland lijkt dood te lopen. Tot de constructie van de tunnel, kon je het enkel per boot bereiken. Je kan er van de rust en vogelgefluit genieten in een rustige taverne.
Moni Theoktistis (Pygi)
Hier kwam ik terecht na aanwijzing van een andere (Griekse) hotelgast. En groot gelijk had hij! Het was alweer een lange rit maar het loonde echt de moeite. Na onnoemlijk veel trappen, kom je uiteindelijk boven op de rotsen aan een minuscuul kerkje waar ik me als tamelijk groot persoon echt moest binnen wringen. Ook kon ik binnen niet volledig rechtstaan. Wat moet dit gigantisch veel bloed, zweet en tranen gekost hebben om dit kerkje daar te bouwen. Hoewel ik zelf nog niet in Meteora geweest ben, deed dit me er wel vaag aan denken.
Wijngaard Kamba
Op aanraden van een Ikariotische kennis bezocht ik deze wijngaard. Gelukkig kreeg ik er ook eerst een wegomschrijving bij want het kleine bordje aan de kant van de weg was waarschijnlijk niemand opgevallen. De smalle en extreem rustige weg, kronkelt zich naar boven. De vergezichten zijn onbetaalbaar. Ik ben herhaaldelijk gestopt om foto’s te maken. Wanneer je denkt dat je echt wel verkeerd gereden bent en je bijna op het punt staat terug te keren, kom je aan op het einde van de weg bij de poort van de wijngaard. Daar lag een lieve pup te ronken als waakhond. Iemand kwam me tegemoet, ik werd waarschijnlijk al van ver gespot op de anders verlaten weg en werd hartelijk uitgenodigd bij het middagmaal en om foto’s te nemen zoveel ik wilde. De eigengemaakte tsipouro smaakte fantastisch en het gezelschap kon niet beter!
Seychelles
Dit is waarschijnlijk het meest beroemde strand van Ikaria. Het ligt nog voor Manganitis net bij het uitrijden van de enge tunnel. Je moet goed opletten want je zoeft er zo voorbij.
Net door die tunnel is het strand ontstaan. Doordat men de tunnel heeft uitgehold in de rotsen, zijn de brokken naar beneden gevallen/gegooid en in het zeewater terecht gekomen. De kleur van de rotsen is wit, waardoor het zeewater dit mooie turquoise effect krijgt. Een afbeelding van dit strandje is zowat op alle postkaarten van Ikaria te vinden. Echter niet aan te raden voor mensen die slecht te been zijn. Je parkeert boven en de afdaling naar beneden is redelijk lang en steil.
Bijzonderheden van Ikaria
Honing
De lokale honing van op het eiland is geweldig lekker en heel donker van kleur. De geur en smaak doen dromen van het eiland zelf. Wanneer je met de auto over het eiland rijdt, verspreidt zich de geur van tijm en andere kruiden. Al deze aroma’s kan je bespeuren in de honing.
Wijn
De rode wijn van het eiland vind ik persoonlijk van de beste rode wijnen die ik ooit al gedronken heb. Dit zal misschien ook de reden zijn waarom iedereen er zo oud wordt. Goede wijndruiven hebben zon EN wind nodig en daar heeft het eiland geen tekort aan.
Taxi
Op Kos is er een algemene taxicentrale. Die bestaat op Ikaria niet. Via het hotel kreeg ik de telefoonnummer van een taxichauffeur en op hem kon ik beroep doen indien nodig.
Bediening
Verwacht op Ikaria niet onmiddellijk bediend te worden. Ik werd gewaarschuwd door Ikariotische vrienden en effectief…. Op sommige plaatsen had ik echt heel veel geduld nodig. Toen ik de mensen wat beter leerde kennen, vroeg ik hen zelf waarom dat zo was. Volgens hen mogen mensen gaan zitten waar ze willen, zelfs in een restaurant of café zonder iets te nuttigen. Als je dus graag bediend wil worden, moet je dit zelf de bediening te kennen geven. Een lesje in: geen stress!
Luchthaven
Ikaria bezit een luchthaven maar enkel voor nationale vluchten.
Wegen
Verwacht niet van alle wegen die op de map staan dat ze berijdbaar zijn. Sommige zijn echt in erbarmelijke staat. Vooral ook in de bergdorpjes is de bewegwijzering slecht of niet bestaand.
Panigiria
De panigiria op Ikaria zijn beducht! Jammer genoeg was ik er te vroeg op het seizoen om het te kunnen meemaken. Muziek, dans en eten kom je dan zeker niet tekort.
Bezoek ook:
https://www.doyoureadme.eu/ikaria/
https://www.doyoureadme.eu/photo-galleries/
