Vandaag precies op de dag van de tenondergang van Thomas Cook of misschien zelfs omwille daarvan, dwaalden mijn gedachten terug af naar de beslissingen die ik genomen heb.
Die gedachten spookten al lang in mijn hoofd en vormden zich tot een besluit: ik wil mijn leven terug zelf in handen hebben en mijn eigen baas worden!
Moedeloos
Een aantal maanden geleden besefte ik dat ik werkelijk MOEdeloos werd van mijn kantoorwerk. Ik voelde me de slaaf van een baas die zich geeneens bewust is van je bestaan maar die het allesbehalve erg vindt rijker te worden via jouw prestaties. Pure waanzin.
Het elke dag ontwaken, vooral in de wintermaanden, wanneer het eigenlijk naar mijn gevoel nog nacht is en terug thuis komen ‘s avonds om je “vrije” tijd (mooi die woordkeuze) te besteden aan boodschappen doen, koken, afwassen, kuisen en bekomen van de dag in kwestie.
Mijn geestelijke gezondheid sijpelde weg met elke seconde die ik op die bureaustoel moest zitten om een job uit te oefenen die je totaal geen voldoening of inspiratie meer kan bieden.
Op één of andere manier paste ik nooit in dat hokje.
Nu is er hoe langer hoe meer geweten ook over “bore outs”, hoogsensitiviteit en hoogbegaafdheid. Alle 3 op mij van toepassing. Eens ik een job onder de knie had, het leerproces voorbij was, werd de dagdagelijkse sleur me te veel.
Van
alle functies die ik tot nu toe gedaan heb, en ja, het zijn er heel
wat, was de enige job die ik met blijdschap en plezier deed het
begeleiden van excursies.
Verstand komt met de jaren?
Door ouder te worden, werd ik ook wijzer. Althans alles wijst daar toch op. 🙂
Ik kwam tot de constatatie dat als onze regering het voor het zeggen blijft hebben, ik nog minstens 20 werkjaren voor de boeg heb.
In mijn situatie, 20 extreem lange en zware werkjaren, want iets doen wat je niet graag doet en waar je geen creativiteit kan instoppen, is dodelijk. Mijn ziel en geest liepen langzaam leeg met alle lichamelijke klachten vandien.
Mijn hogere gevoeligheid zorgde ervoor dat ik me meestal als een kameleon voel met voelsprieten, die alle frequenties oppikken van de mensen rond mij. Telkens veranderde ik van kleur, afhankelijk van de vereisten en verloor mezelf in het proces. Ik heb nog geen manier gevonden om me er echt tegen te kunnen weren.
De weg van en naar het werk kwam als een zware last op mijn schouders te liggen. Fileproblemen, verkeersagressie, de angsten na mijn ongeval en nog enkele andere redenen deden me besluiten mijn auto weg te doen.
Met
de fiets gaan werken bleek echter helemaal geen verbetering.
Om al deze redenen en nog zoveel meer, nam ik voor mezelf voor om eigen baas te worden en van huis uit te gaan werken. Ik begon een reddingsmissie om mijn eigen fysieke en geestelijke gezondheid te vrijwaren van de ondergang. Want voorkomen is altijd beter dan genezen.
De kogel was door de kerk, wat nu?
Hoe begin je eraan? Waarschijnlijk zijn veel mensen me op dit pad voorgegaan. Dus ga je op zoek naar (goede) raad. Een duwtje in de goede richting….
Welke job kan je doen van huis uit? Wat doe je graag? Wat biedt je de mogelijkheid te werken als een digitale nomade waar en wanneer je zelf wil? Welke job voelt als een hobby en geeft je de voldoening van tevreden klanten die willen betalen voor jouw creatieve input?
Waar beter te starten dan het wereldwijde web? Heeft het internet geen probleem voor elke oplossing? Of toch eerder andersom: een oplossing voor elk probleem?
Eigenlijk
een combinatie van beiden….
Een vangnet van mogelijkheden?
Loopbaanbegeleiding
België blijkt over een heel gamma van overheidsorganen te beschikken die op het eerste zicht allemaal het beste met je voorhebben.
Op
zoek naar een carrièreswitch? Loopbaanbegeleiding…. Jammer
genoeg was ik net op dat moment werkloos en werd het niet betaald.
Net nu ik de tijd en mogelijkheid had om pijnloos van carrière te
veranderen.
Bijscholing
Wil je jezelf bijscholen? Cursussen zijn extreem duur, dus bieden we opleidingscheques aan of je werkgever zorgt voor het nodige…. Hmmm als interim maak je geen schijn van kans. Opleidingscheques kan je alleen aanvragen als je werkt, dus ook niet tijdens je werkloosheidsperiodes. Vraag je ze aan zoals moet op de website, krijg je een foutmelding. Sorry, u komt hiervoor NIET in aanmerking. Ah ja, wat een verrassing!
Unizo
De website van Unizo bood soelaas. Gratis infomeetings over het starten als zelfstandige. Eerlijk, deze waren heel informatief en je zit dadelijk tussen gelijkgestemde zielen. Plots zie je ook dat je wel degelijk NIET te oud bent om alsnog eraan te beginnen. Niet dat ik daarvan overtuigd moest worden!
VDAB
Ga je op zoek hoe je als zelfstandige kan beginnen? Er bestaat een programma “springplank naar zelfstandige” dat ter beschikking staat op de site van de VDAB…. Tot je je inschrijft en ze na enkele meetings de springplank onder je voeten wegtrekken. Wat een koude, harde plons in het water: je bent er niet klaar genoeg voor. Hun opinie, niet die van mij. Weer geen financiële hulp of opleidingen. Mijn bedrijfsplan was geschreven, mijn toekomst had ik helemaal gepland. Nee sukkel nog maar een tijd voort want jouw jobprofiel wordt nu eenmaal overal gevraagd en goed personeel is moeilijk te vinden.
SMART BE
Ze stuurden me wel richting SMART BE waar je als freelancer kan werken onder een werknemersstatuut… Goed uitgevonden maar daar heb je dan nog geen klanten mee…. Want die zoek je zelf. Toch schreef ik me alvast in vol goede moed en hoop.
Voor diegenen die zich afvragen wat dit is:
https://smartbe.be/nl/
Hoop doet leven
Intussen nam ik nog maar eens een job aan omdat ik wat extra geld wilde verdienen om dan maar ZELF mijn opleidingen te betalen.
Elke
dag voelde ik me iets meer leeglopen, als een ballon met een klein
fitje in.
Tot ik vorige week een bezoek bracht aan mijn vakbondskantoor en de vrouw me vertelde dat het niet aan die organisatie was om me die mogelijkheid te ontnemen en ze gaf me de papieren mee om alsnog mezelf in te schrijven voor dat springplankprogramma.
En
waarom ik niet eerder met die vragen bij hen was gekomen? Misschien
omdat je altijd 3 uren moet aanschuiven voor het aan je beurt is?
Alle dagen schuimde ik het internet af op zoek naar online mogelijkheden waar (voorlopig dan toch) geen ervaring voor vereist is.
Mijn
doel is om volgende zomer terug mijn werk te kunnen uitoefenen op de
plaats waar ik het liefste ben: Griekenland.
Als freelancer kan ik dan af en toe ook nog een excursie begeleiden maar dagelijks zie ik het mij jammer genoeg niet meer doen door mijn gebrekkige enkel (trauma-artrose noemde de chirurg het).
Volgens
mij ben ik ingeschreven in zowat alle Facebook groepen met digitale
nomaden, copywriter groepen, online werken groepen die er maar
bestaan. Mocht je toch nog de gouden tip hebben, hou die dan zeker
niet voor jezelf aub! 🙂
Wie zoekt, die vindt!
Uiteindelijk had ik het gevonden! Ik zou online gaan werken en wat paste beter bij mijn profiel dan te starten als Virtuele Assistente? De diensten die je als online assistente kan aanbieden zijn zo talrijk, dat je zelf je keuze kan maken waarbij jij je het beste voelt en wat je het beste ligt.
Het duurde niet lang voor ik in aanraking kwam met SEO. Die materie boeide me echt en omvat ook nog een heel uiteenlopend takenpakket. Daar heb ik me intussen enorm in bijgeschoold en bied nu mijn kennis aan als SEO specialist.
Goede raad is goud waard
Door te steunen op een netwerk van andere ondernemers, me aan te sluiten bij andere freelance groepen en ook heel wat geluk bij het vinden van goede klanten, ben ik nu zo ver dat ik kan werken waar ik wil. Mijn droom werd werkelijkheid… en leef nu deeltijds als digitale nomade in Griekenland, waar ik intussen nog heel wat andere eilanden kan bezoeken. Ik neem mijn werk en mijn laptop gewoon overal mee.
Leer van anderen, zoals anderen nu van mij leren. En doe waar je je goed bij voelt!
