Op Rhodos ben ik niet terecht gekomen om op “vakantie” te gaan. Via internet had ik hier een zomerjob gevonden, die uiteindelijk uitgroeide tot een vaste baan, ook tijdens de wintermaanden. Ongeveer 2,5 jaar heb ik op Rhodos gewoond, gewerkt en (uit)geleefd. De uitstappen die ik hier ondernam, waren dus nooit begeleid door een gids maar ging ik gewoon op eigen houtje op pad. De aankoop van een auto, zodra ik me die kon permitteren, vergemakkelijkte het rondtoeren. Rhodos biedt ontzettend veel mooie plekjes, het is veel omvangrijker dan Kos en gelukkig minder “ontgonnen” door massatoerisme.
Verder zou ik zeker iedereen aanraden een auto te huren en gewoon op goed geluk het binnenste van het eiland te ontdekken. Je komt prachtige bergdorpjes tegen met geweldige vergezichten en taverna’s waar nog niet alle toeristen zijn neergestreken.
Ook op dit eiland heb ik plaatsjes die ik steeds opnieuw zou willen bezoeken. Dit is mijn persoonlijke top van “niet-te-missen” plaatsjes op Rhodos:
Oude stad Rhodos
Als UNESCO werelderfgoed mag een wandeling door de oude stad van Rhodos zeker niet op je programma ontbreken. Het openbaar vervoer vertrekt van en rijdt naar Rhodos stad, dus dat mag zeker geen obstakel vormen.
Verdwaal in de charmante oude straatjes, vergeet vooral niet even binnen te gluren in de smalle inhammetjes, terwijl je in je fantasie verschillende eeuwen terugreist in de tijd.
Hoe vaak ik ook al door de eeuwenoude straatjes gestruind heb, telkens weer verwondert me de bouwkunst en de houdbaarheid van deze architecturale kunstwerken.
De omwallingen houden de wind buiten de stad, wat het in hoogzomer wel erg warm maakt, maar overal kan je terecht voor verfrissingen. Verwacht je aan een prijzige pint, indien je je op één van de toeristische trekpleisters neervlijt.
Zoek ergens een lokaal restaurantje uit in één van de minder befaamde straatjes en laat de Griekse mezedakia je verrassen, zodat je weer energie te over hebt om nog verder de stad te ontdekken.
Lindos, de trekpleister van Rhodos
Eén van mijn Griekse vrienden overtuigde me toen ik voor de allereerste keer Rhodos bezocht, zeker Lindos niet over te slaan. Het zou me zeker bevallen….
Inderdaad! Lindos blijft voor mij vast en zeker een trekpleister, al is het ook te vermijden tijdens het hoogseizoen omwille van de extreme drukte. Zelf heb ik altijd de luxe gehad Lindos te kunnen bezoeken in het laagseizoen.
Een gezellig, autoloos stadje, enge straatjes, aantrekkelijke winkeltjes en dit alles in een spierwitte setting.
De mozaïeken betoveren, de kerkjes lokken je binnen, de stranden zijn onversmaadbaar.
Klim vooral nog even verder naar boven en steek je neus even binnen bij de Acropolis, waar het uitzicht je de adem beneemt.
Ook ezeltjes brengen je naar boven mits betaling, maar ik heb altijd eerder medelijden met deze lieve dieren, dan met mezelf.
Filerimos
Bovenaan Ialysos prijkt het kruis van Filerimos dat de hele omgeving imponeert.
Na een hele klim met als laatste stuk de kruisweg, bereik je het merkpunt en wanneer je staat te hijgen op het hoogste punt bij het 18 meter hoge kruis, beneemt ook het uitzicht je nog extra de adem. De luchthaven, de stranden, de vlakte, de zee, je ziet zover als je ogen het toelaten.
Het klooster is verlaten, de stempel van de ridders van de Johannieterorde is hier duidelijk zichtbaar.
Wat deze plaats ook heel bijzonder maakt, is de aanwezigheid van ontelbare pauwen, die als je geluk hebt, allemaal om ter meest willen pronken met hun verenpracht.
Petaloudes oftewel Vlindervallei
Wie houdt er nu niet van vlinders? De vlindervallei heeft zijn naam niet gestolen. Deze plaats in een groene vallei, doormidden gesneden door een stroompje, wordt door de vlinders uitgekozen in hoog zomer. De vlinders behoren tot één soort, de gestippelde harlekijn (Panaxia quadripunctaria), die als ze wegfladderen hun afstekende rode verborgen kant laten bewonderen. Nochtans is het niet raadzaam de vlinders te verstoren, aangezien de geluidshinder er voor zorgt dat er elk jaar minder die kant uit komen.
De specifieke bomen in deze vallei zijn de grote trekpleister voor deze vlindersoort.
Bezoek je Rhodos op een moment dat de vlinders andere oorden gekozen hebben, niet getreurd. Het is een aantrekkelijk stukje natuur, waar je door de nabijheid van het water en de schaduw van de bomen, echt kan genieten van een koele wandeling.
Let goed op en je bespeurt ook de andere bosbewoners….
Anthony Quinn Bay
Voor elke strandliefhebber vind je op Rhodos wat wils. Van uitgestrekte zandstranden tot kiezelstrand, zelfs rotsen (Kalithea) biedt Rhodos jou zeker ook wat je verkiest.
Toch heeft dit kleine baaitje mijn hart voor een stukje gestolen.
Blijkbaar mijn hart niet alleen, want Anthony Quinn, de acteur kocht dit stukje toen hij hier de film “The guns of Navarone” opnam en meteen Rhodos extra naambekendheid gaf.
Dit mini plekje vermijd je best tijdens het hoogseizoen want door de kleinschaligheid ligt het snel vol.
Kalithea Springs
De naam laat het misschien al vermoeden, hier bevond zich vroeger een waar kuuroord. Spijtig genoeg is dit buiten gebruik geraakt maar de omgeving werd helemaal mooi gerestaureerd.
Het gebouw heeft allure, de handgelegde mozaïeken zijn een pracht om te zien.
Aan de muren sieren foto’s van filmsterren, die hier vertoefden voor het opnemen van verscheidene films: The guns of Navarone, Zorba de Griek, Escape to Athena en The Bait.
De cafetaria trekt veel volk aan, maar ook een frisse duik kan soelaas bieden.
Oud Kameiros
Als klein strandplaatsje lijkt dit niet veel bijzonders. Toch deed het me steeds plezier hier naartoe te rijden en te genieten van een heerlijke maaltijd tijdens het zonnen.
De zonsondergangen zijn fantastisch mooi en doen dromen van een huisje op het strand.
Ook bevinden zich vlakbij archeologische sites, de restanten van de eeuwenoude stad. Oud Kameiros was één van de oudste stadjes op Rhodos.
Profitis Ilias op Rhodos
Op heel veel eilandjes is “Profitis Ilias” de naam voor de hoogste top. Op Rhodos echter niet. Het is het tweede hoogste punt op het eiland. Toch loont het de moeite je zo hoog te begeven. Je waant je direct elders.
De architectuur doet eerder denken aan Oostenrijk of Zwitserland en als je niet te ver kijkt, kan je je omgeven door het woud best elders wanen. Vooral tijdens de winter, deed deze plek me wegdromen naar een korte vakantie in een bergachtig land.
Nochtans werden de beide hotels gebouwd door de Italianen die de eilanden voor een korte periode bezetten.
Het ene hotel werd volledig gerenoveerd en het is er aangenaam om even een koffie te gaan drinken.
Het andere gebouw is verwaarloosd, misschien ook al omdat het voor de Italiaanse dictator Mussolini werd gebouwd.
