Je kan veel over het Griekenland zeggen, maar het leven in Griekenland is nooit saai en vaak vol (soms ook onaangename) verrassingen.
Na ettelijke zomers (en een paar winters) in Griekenland, kan ik eigenlijk al heel wat verhalen vertellen. 🙂
Vandaag volgt er één van de minder aangename verrassingen die het leven op Kos te bieden heeft…
WONEN EN WERKEN OP KOS ALS DIGITALE NOMADE
Gisteren (maandagen meestal) neem ik wat meer tijd voor mezelf. En na een slechte nacht slaap, besloot ik wat langer in bed te blijven liggen. De nachten worden eindelijk wat koeler, na een uitermate hete en veel te vroeg begonnen zomer.
Daarbij is uitslapen op zondag er meestal niet bij, omdat dan de buren ook thuis zijn en er dus genoeg lawaai is ’s ochtends.
En aangezien ik als freelancer mijn uren zelf min of meer kan kiezen, beslis ik wanneer ik opsta en werk.
Dat maakt dat Filou en ik nog lekker in een diepe slaap waren iets na 9 u. Ja, ja, we zijn geen ochtendwezens. 
Filoutje, mijn rosse kater, lag lekker helemaal tegen me aan genesteld, iets wat hij ook niet deed tijdens te veel te warme nachten. Gelukkig maar!
INBREKERS?
Filou eerst (die hoort beter) en dan ik ook, werden opgeschrikt door een hoop lawaai en mensen die langs het raam liepen (ik woon op de 1ste verdieping). Stemmen, gebonk, geknots, etc.
Filou in een ware paniek, ik eerlijk gezegd ook. Echt geen aangename manier om wakker te worden!
De rolluiken opgetrokken, maar niks te zien vanuit het raam.
Ik heb me dan maar vliegensvlug aangekleed om buiten te kunnen gaan kijken.
DAKWERKEN BIJ DE BUREN
Waren er blijkbaar werken op het dak van de buren naast me. En zonder iets te vragen of te melden, komen de werkmannen dan ook maar via mijn terras gewandeld. Want hun trap is te smal of zo. Alsof het de normaalste zaak van de wereld is!
Dat moest je dan in België eens proberen! Zonder te vragen of te melden, gewoon maar iedereen via de buren sturen.
Ik vraag me af hoe leuk zij het zouden vinden, moest het bij hen gebeuren.
thuiswerken
En hoewel thuiswerken in Griekenland nog niet echt een ding is, zijn er toch meer en meer vrienden en bekenden van me die het toch doen. Daarbij komt dat Griekenland zich volop promoot als topbestemming voor digitale nomaden.
Nu, ik werk ook thuis en dat lawaai is echt niet te doen moest er een meeting gepland zijn.
respect voor een ander? wat is dat?
Ik sta nog alle dagen versteld van het complete gebrek aan respect voor anderen. Het is iets wat me hier hoe langer hoe erger tegensteekt. Jammer genoeg is het een fenomeen dat zich in heel Europa verspreidt. Grieken doen echter alles voor HUN vrijheid. Ze vergeten wel dat HUN vrijheid en hun ik-doe-lekker-wat-ik-wil-houding vaak botsen met de vrijheid van anderen!
De man die het dak kwam overschilderen en behandelen tegen het vocht, was zelf beleefd en aangenaam en trakteerde me op een delivery coffee. Volgens mij zag en begreep hij wel hoe geïrriteerd ik was.
Maar die mens kan er ook niet aan doen. Wat weet hij daar nu van? Maar de buren hadden wel even mogen vragen of verwittigen. Ze maken anders toch ook altijd lawaai genoeg.
GLUREN BIJ DE BUREN
Het zijn trouwens diezelfde buren waarvoor ik vorige zomer een draad over mijn terras heb gespannen met klimplanten omdat ze mijn terras constant als doorsteek gebruikten. En om de haverklap langs mijn halfopen deur en keukenraam kwamen gedrenteld. En geen gevolg gaven aan mijn verzoek daarmee te stoppen toen ik het hun beleefd vroeg. Het feit dat je er al om moet vragen, is toch al al te gek voor woorden!
En dezelfde familie die vorige lente hun mat gewoon zonder vragen op mijn terras legden zodat ik ze vond toen ik ’s morgens wakker werd en me afvroeg of de wind ECHT zo fel was…. En ze nadien ook gewoon zonder boe of ba op mijn terras kwamen kuisen.
Zou ik ook eens bij hen moeten doen, over hun terras lopen en voorbij hun open ramen, alsof de boel van mij is. En mijn spullen bij hen op het terras gaan wassen, omdat ze zo een handige lavabo hebben buiten!
En nee, ze zijn niet allemaal zo, maar ik heb weer de pech WEL zulke buren te hebben.
EEN HEER IN HET VERKEER?
Je merkt het overigens ook met de fiets in het verkeer, ze zouden je nog liever ondersteboven rijden dan even te checken of er iemand aankomt. Of een secondje langer te wachten voor ze voor je neus oversteken zodat jij alles moet dichtgooien. Een ander telt hier niet mee. Zolang zij maar ok zijn…. Op het fietspad parkeren, de deur van hun auto voor je neus opensmakken, je de weg afsnijden, je geen voorrang geven wanneer je er recht op hebt, en ga zo maar door.
FILOUTJE DENKT ER OOK HET ZIJNE VAN
Vandaag zijn de werkmannen er terug en hopelijk voor de laatste keer. Dit keer zijn ze zelfs met 2. Filoutje zit met grote angstogen op de kast en begrijpt er helemaal niks van.
En met dit lawaai, is werken er echt niet bij! 
Mijn raam zit namelijk op nog geen meter van mijn tafel en ze lopen hier constant voorbij. In Griekenland leef je namelijk met je raam open, je wil toch nog een beetje frisse lucht en wind binnen laten?
Filou heeft dit keer groot gelijk: ik denk er ook het mijne van!!!
En begrijp me niet verkeerd, ik ben hier echt supergraag, maar wat meer respect voor een ander, zou van Kos helemaal een paradijs maken!
