Wie me vroeger ooit verteld zou hebben dat ik op een zaterdagochtend te vinden zou zijn in Antwerpen, had ik nooit geloofd. Meestal vertoefde ik de avonden en nachten in onze koekenstad. Ooit zo bruisend als het bier van het vat en het leven in de brouwerij.
Maar tijd gaat voorbij en verstand komt met de jaren. Althans zo wordt gezegd. Vanochtend dwaal en mijmer ik even rond in het centrum van mijn jeugd, de normaal zo levendige Groenplaats zo goed als helemaal verlaten.
Ook de regenbui die er net de brui aan gaf, zal er wel iets mee te maken hebben. Rubens laat statig zijn neus druipen, zijn zakdoek buiten handbereik.
Consciencepleintje
Zelf heb ik een afspraak in ViaVia reiscafé. Mijn cursus “Creatief Schrijven” wacht daar op mij en de tot dan nog onbekende medecursisten. Met nostalgie kuier ik via een omweg richting Consciencepleintje. Ik heb nog ruim de tijd aan mezelf.
Overal bespeur ik tekenen van een vrijdagavond uitgaan. Lege bierblikjes en -flesjes liggen nog overal ten velde. De uitgeteerde voegen van de straatstenen, nu opgevuld met sigarettenpeuken. Hier en daar nog een halfvol (geregend) bierglas.
De stad ziet er moe uit, nog niet helemaal wakker. Kreunend onder het slaapgebrek omwille van het nachtlawaai. De paar inwoners die ik tegen kom, haasten zich verder. Net of ze ook geen zin hebben nu al op te zijn. Ik weerspiegel mijn gevoelens op hen. Antwerpen schudt haar vrijdagsroes langzaamaan van zich af.
De kinderkopjes glimmen door de frisse douche. Het laagje bierschuim van zich af gewassen.
Het pleintje ligt er wat verloren bij. Carolus Borromeus pronkt voor een niet bestaand publiek.
Hendrik Conscience op zaterdagochtend
Hendrik Conscience zit nog steeds in dezelfde houding op zijn stoel. Hij leerde zijn volk lezen. Misschien ooit wel bij pot en pint aan de bar, gevuld met luisterende oren. Water was nu eenmaal niet te drinken.
Vannacht werd ook hij niet overgeslagen bij de tournee generale. Zijn stem schor van het vele praten, gesmeerd door een pintje bier. De gulle gever vergeten, maar toch niet helemaal…. Schol! Laten we proosten op onze taal!
Ωραία αυτό που έγραψες. Mooi om te lezen.
Dankjewel! 🙂 Ik spreek en schrijf ook Grieks maar heb op mijn laptop geen Grieks klavier, wat het tamelijk gecompliceerd maakt.
Heel fijn je commentaar, uiteindelijk twijfelt elke schrijver toch wel aan zijn/haar talent denk ik….